Bij uitbreiding van de halve villa mikten we op versterking van het park langs de Dommeloever. We troffen ruïneuze resten aan van een oude melkfabriek, en die prachtige treurwilg ervoor. De uitbreiding met entree en wachtruimte overspant de gravel-tuin; het uiteinde steunt op oude funderingsresten. De bestaande gevelgeleding dicteerde de breedte van de stalen nieuwbouw, die er a.h.w. ingeschoven is, rakelings langs een karakteristieke schoorsteen. Om extra bewegingsruimte in de wachtkamer te maken is het rechthoekige venster aan onderzijde naar buiten gekanteld. Zo ontstaat een vensterbank als kindertafel en lectuurblad. Wachtend op een lange ‘tuinbank’ wordt de blik gericht naar de monumentale boom. De gevel is geheel open, met doorzicht op tuinen en heeft verschillende lagen van transparantie: mahonie portiek, gekanteld glas, geteerd hout.
Als variant op de ‘kamer-en-suite’ is elke verdieping d.m.v. een half-hoge service-unit gescheiden in voor- en achterkamer. De tandarts loopt om deze röntgen- of sterilisatieruimte heen naar de volgende patiënt. Plafonds lopen door over de unit en zijn wit gepleisterd en vrij van apparatuur gehouden. Aan de achtergevel met entree is een ‘brise-soleil’ gemonteerd en als zichtbegrenzer vanuit- en naar de stoelen. Elke behandelstoel biedt uitzicht naar buiten op wolken of treurwilg.
Inmiddels heeft het gebouw een kantoorfunctie en raakte het verminkt.
team: Thomas Kemme & Pieter van Kruysbergen †2017
constructeur: Van de Laar Eindhoven
aannemer: Sondervan Bouw Werkhoven
fotografie: Norbert van Onna©
nominatie Gemeentelijke Architectuurprijs Eindhoven 1997