De galerie ligt pal aan rivier de Dommel en heeft daverend uitzicht op ‘het Bossche Broek’; de polder die nog aan de oude stadswal van ‘s-Hertogenbosch grenst.
Achter de witte villa uit 1921 is een klein beton-paviljoen gemaakt. Oud- en nieuwbouw hebben forse overstekken, zoals het laadperron met luifel. Met een kolossaal lichtvenster toont dat de inwendige doorsnede van de nieuwbouw. Deze is vakkundig in beton gestort van witte cement. Grote wandvlakken maken expositie van monumentaal werk mogelijk. Het panorama op de weidse polder is daarmee sterk gedoseerd.
Bij binnenkomst wordt eerst het uitzicht ontnomen, om de bezoeker met een klein raam naar achteren te leiden. Onderweg ontvouwen zich nieuwe perspectieven en ontdekt men links en rechts ruimten via welke je kunt dwalen naar souterrain, beeldentuin en patio. Soms blijven de gesloten wandvlakken los van de vloer, om de rivier te zien. Met het grote venster baadt de ruimte in licht; is er zicht op de Sint Jan; en andersom is de galerie te zien vanuit de stad.
Het ‘museum in een notendop’ is ‘Galerie van het jaar 2017’ en viert in 2018 haar 25-jarig jubileum.
Samenwerkende partijen
aannemer: Bouwbedrijf Vissers ‘s-Hertogenbosch
constructeur: Bouwbureau Benders Helmond
elektra: Selder Electro Nuenen
fotografie: Brigitte van Heck, Sofie van Dam en Jan Derwig†
tuinarchitecten: Henk Ovink (2000) en Buro Lubbers (2014)
ceramics: Simone van Bakel (2015)